[تاریخ: سپتامبر 2025] – در سراسر آسیا، اقدامات تعرفهای جدید ایالات متحده، بخشهای پوشاک و نساجی را تحت فشار شدید قرار داده است و نگرانیهایی را در مورد بیکاری گسترده و تعطیلی کارخانهها در برخی از بزرگترین مراکز صادراتی منطقه ایجاد کرده است.
بنگلادش’s بخش پوشاک آماده—که حدوداً استخدام میکند 4 میلیون نفر و بیش از 80٪ از درآمد صادراتی کشور را تشکیل میدهد—با اعمال تعرفه 35 درصدی ایالات متحده، خود را برای از دست دادن شغل آماده میکند. کارخانهها در حال حاضر شاهد کاهش سفارشات هستند.
در کامبوج, تعرفه 36 درصدی ایالات متحده بر روی پوشاک، کفش و کالاهای مسافرتی در حال ظهور است. این بخش بیش از یک میلیون نفر را استخدام میکند که اکثر آنها زن هستند و یک رکن حیاتی از اقتصاد رسمی است. کارشناسان نسبت به اخراج و حتی تعطیلی کارخانهها هشدار میدهند.
هند پس از ضربه خوردن با تعرفه 50 درصدی ایالات متحده بر روی بسیاری از صادرات نساجی و پوشاک، با چالشهای شدیدی روبرو است. بیش از 2 میلیون شغل در معرض خطر هستند، به ویژه در مناطقی که به صادرات به ایالات متحده وابسته هستند. همچنین، کارخانهها در ایالتهایی مانند تامیل نادو از کاهش سرعت خبر میدهند.
کارخانهها در ویتنام، کامبوج و اندونزی نیز شاهد کاهش سفارشات هستند. تامینکنندگان کوچکتر پوشاک به ویژه آسیبپذیر هستند—آنها ممکن است حاشیه مالی لازم برای جذب افزایش هزینهها، ضربات تعرفهای یا عقبنشینی خریداران گرسنه را نداشته باشند.
کارگران زن به طور نامتناسبی در معرض خطر هستند. آنها حدود 70٪ از نیروی کار پوشاک را در بسیاری از کشورهای آسیایی تشکیل میدهند. از دست دادن درآمد در این خانوارها میتواند پیامدهای اجتماعی گستردهای داشته باشد.
کارخانههای کوچکتر یا پیمانکاران فرعی، که اغلب حاشیه سود کمی دارند، برخلاف تولیدکنندگان بزرگتر که ممکن است بهتر مذاکره یا بازسازی کنند، کمتر قادر به جذب شوک مالی هستند.
برخی از کارخانهها در تلاش هستند تا بازارهای خود را متنوع کنند فراتر از ایالات متحده، و بیشتر به سمت اروپا یا مناطق دیگر حرکت کنند تا زیانها را جبران کنند.
دولتها و گروههای صنعتی خواستار مذاکرات تجاری, کاهش نرخ تعرفهها یا معافیتهای ویژه برای محدود کردن از دست رفتن شغل هستند. به عنوان مثال، بنگلادش با موفقیت نرخ تعرفه خود را در برخی موارد کاهش داد.
حتی با کاهش تعرفهها، اثرات تاخیری وجود دارد: قراردادهایی که قبلاً تحت انتظارات متفاوتی امضا شدهاند، هزینههایی که قبلاً متعهد شدهاند و زنجیرههای تامین ایجاد شدهاند. اینها فوراً تنظیم نمیشوند.
این نگرانی وجود دارد که کارخانهها ممکن است به کشورهایی با بار تعرفهای کمتر یا جایی که تهیه مواد اولیه ارزانتر است، منتقل شوند، که این امر باعث افزایش بیشتر ناامنی شغلی در مناطق آسیبدیده میشود.
تماس با شخص: Miss. Alisa
تلفن: +86 18015468869