Nowe amerykańskie taryfy celne zagrażają dziesiątkom tysięcy miejsc pracy w branży odzieżowej w Azji

[Data: Wrzesień 2025] – W całej Azji nowe amerykańskie środki taryfowe wywierają ogromną presję na sektor odzieżowy i tekstylny, budząc obawy o powszechne bezrobocie i zamykanie fabryk w niektórych z największych w regionie centrów eksportowych.

Kluczowe skutki

• Bangladesz sektor odzieży gotowej — który zatrudnia około 4 miliony ludzi i odpowiada za ponad 80% dochodów eksportowych kraju — przygotowuje się na utratę miejsc pracy w związku z nałożeniem przez USA 35% taryfy. Fabryki już odnotowują spadek zamówień. 

• W Kambodży, zbliża się 36% amerykańska taryfa na odzież, obuwie i artykuły podróżne. Sektor ten zatrudnia ponad milion osób, w większości kobiet, i jest kluczowym filarem gospodarki formalnej. Eksperci ostrzegają przed zwolnieniami i nawet zamknięciami fabryk. 

• Indie stoją w obliczu poważnych wyzwań po nałożeniu 50% amerykańskiej taryfy na wiele eksportowanych tekstyliów i odzieży. Zagrożonych jest ponad 2 miliony miejsc pracy, szczególnie na obszarach zależnych od eksportu do USA. Ponadto fabryki w stanach takich jak Tamil Nadu zgłaszają spowolnienia. 

• Fabryki w Wietnamie, Kambodży i Indonezji również odnotowują spadek zamówień. Mniejsi dostawcy odzieży są szczególnie narażeni — mogą nie mieć bufora finansowego, aby absorbować wzrost kosztów, uderzenia taryfowe lub wycofywanie się kupujących. 

Kto jest najbardziej poszkodowany

• Pracownice są w nieproporcjonalnie większym stopniu narażone. Stanowią one około 70% siły roboczej w branży odzieżowej w wielu krajach azjatyckich. Utrata dochodów w tych gospodarstwach domowych może mieć szerokie konsekwencje społeczne. 

• Mniejsze fabryki lub podwykonawcy, którzy często mają niskie marże zysku, są mniej w stanie absorbować wstrząsy finansowe, w przeciwieństwie do większych producentów, którzy mogą lepiej negocjować lub modernizować. 

Strategie radzenia sobie i reakcje

• Niektóre fabryki próbują dywersyfikować rynki poza USA, wpychając więcej na rynek europejski lub do innych regionów, aby zrekompensować straty. 

• Rządy i grupy branżowe wzywają do negocjacji handlowych, obniżek stawek taryfowych lub specjalnych zwolnień w celu ograniczenia utraty miejsc pracy. Bangladesz, na przykład, z powodzeniem wynegocjował obniżenie swojej stawki taryfowej w niektórych przypadkach. 

Ryzyko i niepewność

• Nawet przy ulgach taryfowych występują efekty opóźnione: wcześniej podpisane umowy w oparciu o inne oczekiwania, już poniesione koszty i skonfigurowane łańcuchy dostaw. Nie dostosowują się one natychmiast.

• Istnieje obawa, że fabryki mogą przenieść się do krajów z niższymi obciążeniami taryfowymi lub tam, gdzie pozyskiwanie surowców jest tańsze, co jeszcze bardziej zwiększyłoby niepewność zatrudnienia w dotkniętych strefach.