Wereldwijde Kledingarbeiders Worstelen Nog Steeds Ondanks Loonaanpassingen

[September 2025] – De wereldwijde kledingindustrie, een hoeksteen van fast fashion en internationale toeleveringsketens, blijft kritiek oogsten vanwege lage lonen die vaak niet voldoen aan de basisbehoeften.

In Bangladesh, de op een na grootste kledingexporteur ter wereld, zagen kledingarbeiders hun minimum maandloon onlangs stijgen naar US $113. De verhoging volgde op maanden van protesten, maar blijft ver beneden wat vakbonden een “leefbaar loon” noemen.

In Cambodja stelden de autoriteiten het minimumloon voor 2024 vast op US $204 per maand voor kledingarbeiders, een kleine verhoging ten opzichte van voorgaande jaren. Toch betekenen stijgende voedsel- en huisvestingskosten dat de meeste arbeiders nog steeds van loon tot loon leven.

Arbeiders in Myanmar verdienen ruwweg US $161 per maand, volgens gegevens uit 2020, terwijl in Indonesië het gemiddelde maandloon in de textiel- en kledingsector rond de US $194 ligt. Beide landen staan onder toenemende druk van internationale arbeidsorganisaties om de loonstagnatie aan te pakken te midden van inflatie.

De situatie is eveneens schrijnend in Lesotho, een belangrijke Afrikaanse hub voor Amerikaanse en Europese kledingmerken. De lonen variëren tussen US $146 en US $163 per maand, wat woede veroorzaakt onder de arbeiders nadat Amerikaanse tariefwijzigingen en dalende exportorders de industrie troffen.

Arbeidsrechtenorganisaties waarschuwen dat hoewel de nominale lonen in veel regio's zijn gestegen, ze ver beneden de drempel voor een fatsoenlijke levensstandaard blijven. De Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) schat dat miljoenen kledingarbeiders wereldwijd nog steeds afhankelijk zijn van overmatige overuren en schulden om te overleven.

Voorstanders stellen dat echte verandering niet alleen overheidsactie vereist, maar ook toezeggingen van wereldwijde modemerken om leveranciers genoeg te betalen om eerlijke lonen te dekken. Zonder dat, zeggen ze, riskeert de industrie een cyclus van armoede voort te zetten, ondanks dat ze jaarlijks honderden miljarden dollars waard is.