کارگران جهانی پوشاک همچنان در تلاشند با وجود تعدیل دستمزدها

[سپتامبر 2025] – صنعت پوشاک جهانی، سنگ بنای مد سریع و زنجیره های تامین بین المللی، همچنان به دلیل دستمزدهای پایین که اغلب نمی توانند استانداردهای زندگی اولیه را برآورده کنند، مورد انتقاد قرار می گیرد.

دربنگلادش, دومین صادرکننده بزرگ پوشاک در جهان، کارگران پوشاک اخیراً حداقل دستمزد ماهانه خود را به113 دلار آمریکاافزایش دادند. این افزایش پس از ماه ها اعتراض صورت گرفت، اما همچنان بسیار کمتر از چیزی است که اتحادیه ها آن را «دستمزد زندگی» می نامند.

درکامبوج, مقامات حداقل دستمزد سال 2024 را برای کارگران پوشاک204 دلار آمریکا در ماهتعیین کردند که افزایش کمی نسبت به سال های گذشته داشته است. با این حال، افزایش هزینه های غذا و مسکن به این معنی است که اکثر کارگران همچنان حقوق به حقوق زندگی می کنند.

کارگران درمیانمارتقریباً161 دلار آمریکا در ماهدریافت می کنند، طبق داده های سال 2020، در حالی که دراندونزی, میانگین حقوق ماهانه در بخش نساجی و پوشاک نزدیک به194 دلار آمریکااست. هر دو کشور با فشار فزاینده گروه های کارگری بین المللی برای رسیدگی به رکود دستمزد در میان تورم مواجه هستند.

وضعیت درلسوتو, یک مرکز بزرگ آفریقایی برای برندهای پوشاک ایالات متحده و اروپا، نیز به همین اندازه وخیم است. دستمزدها بین146 تا 163 دلار آمریکا در ماهمتغیر است که پس از تغییرات تعرفه ایالات متحده و کاهش سفارشات صادراتی، خشم کارگران را برانگیخته است.

سازمان های حقوق کار هشدار می دهند که در حالی که دستمزدهای اسمی در بسیاری از مناطق افزایش یافته است، اما همچنان بسیار کمتر از آستانه یک استاندارد زندگی مناسب است. سازمان بین المللی کار (ILO) تخمین می زند که میلیون ها کارگر پوشاک در سراسر جهان هنوز برای زنده ماندن به اضافه کاری بیش از حد و بدهی متکی هستند.

حامیان استدلال می کنند که تغییر واقعی نه تنها به اقدام دولت، بلکه به تعهدات برندهای مد جهانی برای پرداخت به تامین کنندگان به اندازه کافی برای پوشش دستمزدهای منصفانه نیاز دارد. آنها می گویند، بدون آن، این صنعت خطر ادامه چرخه فقر را دارد، با وجود اینکه سالانه صدها میلیارد دلار ارزش دارد.